Column

Het feest van de democratie

16-10-2011
Deze week was het bijna tijd voor een feestje: stiekem had ik gehoopt dat ze ‘nee' zouden stemmen, die Slowaken. U ook? Ze hadden hun veto kunnen uitspreken over de noodhulp aan Griekenland. Ik had gehoopt dat ze hun rug recht zouden houden, immers, als je bukt wordt je genomen. Maar ook dit laatste burgerverzet is gebroken - of beter gezegd: ook hier heeft de democratie zijn verwoestende werking gedaan. De oppositie stemt voor, in ruil voor nieuwe verkiezingen. Democratie werkt volgens het principe dat ‘de meeste stemmen gelden'. Is dat dan wijsheid? Natuurlijk niet. De meeste mensen hebben nergens verstand van. Wie de kudde kan mennen heeft het voor het zeggen. Democratie is een Griekse uitvinding. Vandaar dat het niet werkt. Hoe dan ook, deze week was ik even verliefd op Slowakije. Hardwerkende, vriendelijke mensen. Prachtig land. Ik heb al stiekem op websites gekeken wat een huis daar kost en het blijkt zeer betaalbaar. Als ze niet waren toegetreden tot de EU had ik misschien mijn koffers al gepakt. Ik ben nooit een voorstander geweest van het gedwongen huwelijk waar we door Gerrit Zalm en zijn Europese handlangers zijn ingeluist. Wij mogen de stront wegscheppen die zij door hun onkunde hebben veroorzaakt. Deze week vaardigde de Europese Unie nieuwe richtlijnen uit voor het geluid op kinderfeestjes. Ja, u leest het goed: kinderfeestjes. Alsof het niet erg genoeg is dat ze je leven als volwassene vergallen, vernaggelen ze nu ook al het onbedorven kinderleven. Kinderen onder de 8 jaar mogen van de Europese Unie alleen onder toezicht een ballon opblazen. Toeteren met een roltong mag pas als je 14 bent. ‘Hebben ze niks beters te doen', hoor ik u zeggen. Nee, dat hebben ze niet. Ze zitten daar maar, met hun vlaggetje, hun hoedje en hun toeter. Een mooie metafoor voor Europa: het is een mislukt verjaardagsfeestje. Probleem is dat we niet kunnen opstappen om naar huis te gaan. Wat Hitler niet gelukt is, hebben de Europese leiders voor mekaar gekregen: één Europa. Maar de prijs die we betalen is hoog: we zijn nog nooit zo verdeeld geweest, sinds we een zijn.